vliegen!
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Dorine
13 Augustus 2011 | Nieuw Zeeland, Nelson
Heya,
Gister hebben we n rustig dagje gehad, uitslapen (tot wel 9u!) Stuk wandelen door Nelson en t bergje oplopen waar bovenop het "centre of New Zealand" is. Verder n wasje gedaan en n erg moeilijke puzzel (van allemaal smarties :P) opgelost.
Vandaag was n stuk spannender, want.... Nicola en ik zijn gaan skydiven! (nu mag ik t toch wel vertellen, mam? Ik heb t tenslotte overleefd). Het was echt gaaf. Ik kreeg n pak aan dat m'n kleding en mezelf moest beschermen tegen de lucht, daarna n harnas waarmee we later aan onze tandem-buddies vastgesnoerd zouden worden. We gingen met veel meer mensen dan ik voor mogelijk hield in n klein vliegtuigje. Dat we er met zoveel inpasten kwam doordat we erg intiem zaten... gezellig tussen de benen van degene met wie ik zou gaan springen, terwijl hij alles vastklikte (vond het toch vreemd om zo aan t vreemde vastgesnoerd te zitten :P). Toen we eerst n paar andere op 13,000ft hadden "afgezet" vlogen wij naar 16,500ft! Hoogste skydive-point van Nieuw Zeeland (zeiden ze :P). Daar ging Nicola eerst en ik volgde. Beide waren we super stoer en hebben we tijdens n vrije val, van ruim n minuut, niet gegild :P Toen ging (met n schok) de parachute uit en kon er echt genoten worden wat het schitterende uitzicht, het was wat fris, maar wel helder en zonnig, waardoor we mooi uitzicht hadden over t Abel Tasman Park en de kust, echt schitterend om t zo van boven te zien. Het voelde ook helemaal niet eng! Het vallen(200km/u) niet en het zweven niet, je ervaart het niet als vallen, meer als zweven, omdat de grond niet echt hard op je af komt (daarvoor ben je te hoog en daarna te langzaam). Hoogtevrees scheen daarom ook bijna nooit n issue te zijn. Helaas werden zowel Nicola als ik op t laatst wat misselijk, met name door het ronddraaien dat we ook nog deden met de parachuten, of misschien toch doordat ons lichaam de vrije val wat vreemd had gevonden. Maar na n uur ofzo was dat weer over. Het landen was t vreemdste, het voelt alsof je al dicht bij de grond bent, maar toch zijn de huizen en auto's nog klein, en wanneer je bijna de grond gaat raken is het lastig in te schatten wanneer dat precies gaat gebeuren.
Het was echt n ontzettend mooie en gave ervaring, ik zou t dolgraag nog n keer doen (hopelijk met minder misselijkheid), maar wel n dure grap (ruim 200 euro). Daarom hebben we t ook niet laten filmen of foto's laten maken (dat was nog veel duurder!!!) Jullie moeten ons dus maar op ons woord geloven :P
Wel weer wat foto's op picasa, inclusief 1 van Nici en mij in skydive-pakken en wat foto's van mensen die na ons landde.
Zie weer: https://picasaweb.google.com/doortje98/NieuwZeeland082011MetNoortjeEnNicola?authuser=0&authkey=Gv1sRgCNTt9cj8mJ6UogE&feat=directlink
Na t vliegavondtuur kwam Noor ons ophalen (die durfde t skydiven nog niet aan, maar die heeft nog n paar maanden in NZ om erover na te denken). Na ons dagelijkse kopje koffie ergens (we hebben toch vakantie :P) reden we naar t Abel Tasman Park waar we n mooi wandelingetje langs de kust hebben gemaakt. Nu de laatste avond in Nelson, morgen n lange rij-dag naar Greymouth en van daaruit verder langs de westkust de komende dagen. Het schijnt her en der te sneeuwen en er komt ook weer wat sneeuw aan, dus we moeten maar zien hoever we komen.
Liefs en tot blogs (waarschijnlijk wat minder nu ik vertrek uit t hostel met gratis en redelijk snel internet)
Gister hebben we n rustig dagje gehad, uitslapen (tot wel 9u!) Stuk wandelen door Nelson en t bergje oplopen waar bovenop het "centre of New Zealand" is. Verder n wasje gedaan en n erg moeilijke puzzel (van allemaal smarties :P) opgelost.
Vandaag was n stuk spannender, want.... Nicola en ik zijn gaan skydiven! (nu mag ik t toch wel vertellen, mam? Ik heb t tenslotte overleefd). Het was echt gaaf. Ik kreeg n pak aan dat m'n kleding en mezelf moest beschermen tegen de lucht, daarna n harnas waarmee we later aan onze tandem-buddies vastgesnoerd zouden worden. We gingen met veel meer mensen dan ik voor mogelijk hield in n klein vliegtuigje. Dat we er met zoveel inpasten kwam doordat we erg intiem zaten... gezellig tussen de benen van degene met wie ik zou gaan springen, terwijl hij alles vastklikte (vond het toch vreemd om zo aan t vreemde vastgesnoerd te zitten :P). Toen we eerst n paar andere op 13,000ft hadden "afgezet" vlogen wij naar 16,500ft! Hoogste skydive-point van Nieuw Zeeland (zeiden ze :P). Daar ging Nicola eerst en ik volgde. Beide waren we super stoer en hebben we tijdens n vrije val, van ruim n minuut, niet gegild :P Toen ging (met n schok) de parachute uit en kon er echt genoten worden wat het schitterende uitzicht, het was wat fris, maar wel helder en zonnig, waardoor we mooi uitzicht hadden over t Abel Tasman Park en de kust, echt schitterend om t zo van boven te zien. Het voelde ook helemaal niet eng! Het vallen(200km/u) niet en het zweven niet, je ervaart het niet als vallen, meer als zweven, omdat de grond niet echt hard op je af komt (daarvoor ben je te hoog en daarna te langzaam). Hoogtevrees scheen daarom ook bijna nooit n issue te zijn. Helaas werden zowel Nicola als ik op t laatst wat misselijk, met name door het ronddraaien dat we ook nog deden met de parachuten, of misschien toch doordat ons lichaam de vrije val wat vreemd had gevonden. Maar na n uur ofzo was dat weer over. Het landen was t vreemdste, het voelt alsof je al dicht bij de grond bent, maar toch zijn de huizen en auto's nog klein, en wanneer je bijna de grond gaat raken is het lastig in te schatten wanneer dat precies gaat gebeuren.
Het was echt n ontzettend mooie en gave ervaring, ik zou t dolgraag nog n keer doen (hopelijk met minder misselijkheid), maar wel n dure grap (ruim 200 euro). Daarom hebben we t ook niet laten filmen of foto's laten maken (dat was nog veel duurder!!!) Jullie moeten ons dus maar op ons woord geloven :P
Wel weer wat foto's op picasa, inclusief 1 van Nici en mij in skydive-pakken en wat foto's van mensen die na ons landde.
Zie weer: https://picasaweb.google.com/doortje98/NieuwZeeland082011MetNoortjeEnNicola?authuser=0&authkey=Gv1sRgCNTt9cj8mJ6UogE&feat=directlink
Na t vliegavondtuur kwam Noor ons ophalen (die durfde t skydiven nog niet aan, maar die heeft nog n paar maanden in NZ om erover na te denken). Na ons dagelijkse kopje koffie ergens (we hebben toch vakantie :P) reden we naar t Abel Tasman Park waar we n mooi wandelingetje langs de kust hebben gemaakt. Nu de laatste avond in Nelson, morgen n lange rij-dag naar Greymouth en van daaruit verder langs de westkust de komende dagen. Het schijnt her en der te sneeuwen en er komt ook weer wat sneeuw aan, dus we moeten maar zien hoever we komen.
Liefs en tot blogs (waarschijnlijk wat minder nu ik vertrek uit t hostel met gratis en redelijk snel internet)
-
13 Augustus 2011 - 08:55
Renske:
Wow, wat een ervaring! Ben blij dat je het skydiven achteraf vertelde. Het ziet er prachtig uit op alle foto's. Vooral de kust natuurlijk. Pap zit al plannen te maken om "een keer" in januari te gaan als het daar zomer is. Wie weet...... Geniet alle drie nog van de komende weken. Veel liefs, Mam -
13 Augustus 2011 - 09:42
Elisabeth:
super! enjoy xx
-
18 Augustus 2011 - 20:47
Marijke Thunnissen:
Hoi Dorine,
Wat een prachtige foto,s! Ik wilde
ook!!!daar zijn, toen ik ze zag.
Jij bij de waterval, mooi.
En die natuur!!!
Dat je durfde te skydiven, rrrespekt
hoor. Hartelijke groet, Marijke -
20 Augustus 2011 - 23:25
Dorine Schenk:
Ik kan iedereen aanraden om ook een keer naar Nieuw Zeeland te gaan, zeker als je van natuur houdt ;)
Maar ga vooral in de zomer, veeeel warmer ;)
