Ayuthaya Again
Blijf op de hoogte en volg Dorine
18 Februari 2014 | Thailand, Ayutthaya
De reis naar Thailand begon wat traag; we moesten wachten op n bus waar andere toeristen inzaten die met dezelfde minivan mee gingen. Daarna ging t soepel: uurtje naar de grens, makkelijk en snel Laos uit gestempeld, Thailand in en daar stond alweer n minivan op ons te wachten. Zodra iedereen er was reden we heerlijk in 1,5 naar Ubon, over de fijn geasfalteerde Thaise weg (Laos doet iets minder aan goede en geasfalteerde wegen). Daar vonden we n goedkoop guest house wat niet echt een mooi gebouw had (zie foto's). We probeerde ook nog een andere plek met prachtige, maar duurdere kamers, maar die was helaas vol. Na een nacht in een creepy kamer, met badkamer waar je niet echt schoner werd, besloten we wel nog n dagje in Ubon rond te kijken, maar wel te verplaatsen naar een duurdere kamer (was nu wel plek!). Daar hebben we absoluut gebruik van gemaakt! Het was een fijne, schone kamer en badkamer, met (voor thaise begrippen) een redelijk zacht bed en zelfs een koelkastje, waterkoker en fohn! Ook was het ontbijt inclusief, maar bestaat hier helaas uit brood wat alleen na toasten een beetje eetbaar is met "boter", "jam" en oploskoffie, ovaltine en thee. Als goede hollanders hebben we er natuurlijk toch goed van gegeten.
De volgende dag mochten we 6 uur lang genieten van het leven in een Thaise trein, inclusief schreeuwende verkopers die kip op stokjes, water, rijst met omeletten en cola in zakjes verkochten. Het is zoveel fijner in een trein te reizen dan met bussen. We konden zelfs lezen onderweg en af en toe een stukje lopen. Aangekomen in t volgende Thaise plaatsje, Khorat, bleek dat de 1,5 km lopen vanaf t treinstation toch meer leek om 2,5-3 km, maar gelukkig was de weg makkelijk en de hitte uit de lucht aan t verdwijnen. Het hostel was weer niet echt gezellig, maar goedkoop, schoon en de mensen waren erg lief. We besloten er twee nachten te blijven. Khorat en Ubon zijn beide redelijk grote steden (geen wereldstad als bangkok, maar wel groot voor plattelands begrippen). De mensen zijn er duidelijk niet zo gewend aan toeristen, bijna nergens zie je westerse letters en ook t hostel had alleen een Thais bord. Noodlesoep bestellen ging door naar noodles te wijzen, toen wees de verkoopster vragend naar een grote pan met boullion/soep; wij knikten, vervolgens wees ze naar vlees; wij schudden, kruiden en tauge dan? wij blij knikken. De soep was heerlijk en nog geen 50 cent per persoon.
Helemaal in Thaise sferen door deze ervaringen, besloten we ook de spannende, groene, taart/cake-achtige dingen te proberen die zie hier verkopen in winkels die claimen "bakery" te zijn. Het viel wat tegen. we hadden een kunstmatige smaakstofexplosie verwacht, maar het was niet bijzonders smakelijk, alleen zoet.
Verder bezochten we in Khorat nog een tempel die in een vijver stond, in die vijver zouden "big lizards" leven, aldus te Lonely Planet. En inderdaad, we hebben er zeker 6-7 gezien. Het was er sowieso n beestenboel, wat bij de tempel liepen ook redelijk wat katten en honden rond en het dak was bezet door vogels.
Na deze avonturen tussen de locals stapte we op de trein naar Ayuthaya (na wederom dapper de 2,5-3 km met tassen te hebben afgelegd). De treinrit was iets minder comfortabel dan we gewend zijn. We hadden 30 minuten vertraging (dat was niets bijzonders), maar de reis was ook warm, stoffig en wat hobbelig. Wel is t Thaise treinpersoneel erg lief: wijst waar de trein stopt, welke wagon we moeten hebben en maakt zelfs de bankjes waar we mogen zitten schoon (we waren bedekt met stof)! Aangekomen zaten we onder een laag van zweet en stof. Ayuthaya is tzelfde dorpje als waar we na Bangkok heen gingen, dus we wisten welk vriendelijk guest house we wilde. De eigenaar herkende Peter meteen en had een kamer voor ons, maar hij moest nog wel schoongemaakt worden (zijn schoonmaakster was er niet en hij was "not a professional", dus t duurde even). Dus zaten we buiten, stinkend en bestoft te wachten tot de kamer klaar was. Toen konden we heerlijk genieten van een fijne douche (het is echt een top guest house! schone, gezellige kamer en een douche met meer straal dan wat gedruppel!).
Nu een extra dagje niets doen in het ons bekende Ayuthaya (wel fijn, het is te warm om veel te doen). Net genoten van de Swensens (Amerikaanse keten met veel soorten ijscoupes!).
Morgen vertrekken we met de trein naar Bangkok waar we 1-2 uur op t treinstation doorbrengen voordat we de trein naar Hua Hin (kustplaatsje) pakken.
Hier de link naar enkele foto's van onze afgelopen dagen: https://plus.google.com/photos/118400092123773672870/albums/5981597023752063697?authkey=COjb4rrkjqPgvgE
liefs,
Dorine & Peter
-
20 Februari 2014 - 13:57
Oma En Opa Trapman:
Hallo Dorine en Peter
Met veel bewondering lezen we jullie verslagen.
Wat een moois en leuke dingen maken jullie mee,dit is om nooit te vergeten.
Maken jullie ook foto`s?
Ik kan er een heel verhaal van maken maar laten het erbij ;geniet van de resterende
tijd,want het is zo Maart.
Veel plezier nog gewenst van opa en oma. -
21 Februari 2014 - 10:18
Marcel Trapman:
Die groene cake doet het hem... Ik ga ook.
Maarreh, wat moet dat worden als jullie terug zijn?
Werken en geen groene cake, zal lastig worden.
Marcel/papa -
24 Februari 2014 - 13:46
Katja:
Jeetje wat gaaf zeg! Heel veel plezier daar!