Nong Khai, wat langer dan gepland

Lieve allemaal,

Ons laatste dagje in Chiang mai was inderdaad rustig; beetje rondgelopen en lang in n Black Canyon koffiezaak gezeten met aircon en wifi. Na een laatste maaltijd in de mooie stad vertrokken we naar het busstation waar we ruim een uur te vroeg waren. We zagen toen dat n andere organisatie dan waar wij bij geboekt hadden veel mooiere (en ook wel duurdere) bussen had, maar ach, die van ons was goed genoeg. Dat bleek ook toen we op pad gingen; het hobbelde misschien wat veel, maar het was prima te doen en de bus was niet vol gepropt. We kregen zelfs dekentjes, een flesje water en plastic-uitziendje "broodjes" die volgens de verpakking gevuld waren met custart. Nu was ik van de nachtbussen gewend dat ze ergens halverwege een stop maken, deze bus bleek dat niet te doen (maar er was gelukkig wel n toilet aan boord voor de 10-urige rit). Wel stopte de bus opvallend vaak kort bij busstationnetjes en op andere plekken, soms om mensen er in of eruit te laten, maar soms ook op pakketjes af te geven, hetgeen een licht dubieus karakter had aangezien het midden in de nacht gebeurde en de tasjes snel en discreet afgegeven/weggestopt werden. Gelukkig verliep de rit verder prima en werd en zelfs een geweldige Thaise film gedraaid: een komedie die gebaseerd leek op Romeo en Julia en waar alle hoofdrolspelers in extreme jaren 70 kleding bij liepen, met bijpassende kapsels. We kwamen uiteindelijk een uur eerder dan verwacht (om 6 uur 's ochtends) aan in Udon Thani, waar we gelukkig meteen over konden stappen op een minibusje die ons in ongeveer een uur naar Nong Khai bracht. In het busje zat een Duits meisje dat eveneens in Nong Khai Engels had gegeven enkele jaren eerder (maar niet gelijk met mij en bij een andere organisatie), maar ook zij bleek het er leuk genoeg gehad te hebben om terug te keren.

Slaperig liepen we uiteindelijk door Nong Khai en zoals verwacht konden de guest houses ons vertellen dat ze pas na check out (om 11 uur) een kamer voor ons hadden. Geen probleem, de tuin van Mut Mee was open. Mut Mee is een guest house met een heerlijke tuin, een fijne sfeer en prima (ook westers) eten. Daar bleken ze ook een betaalbare kamer voor ons te hebben (maar ook pas om 11 uur), dus tot die tijd hebben we er ontspannen wat ontbeten. De kamer is prima, alleen is er geen wasbak.. wat resulteert in tandenpoetsen en lenzen indoen met behulp van de douche. Nadat we onze kamer in mochten deden we n middagdutje (niet erg veel geslapen in de nachtbus) en vervolgend gingen we op stad, nog wat wazig van ons dutje. We liepen over de mij bekende markt en genoten van wat bananenchips die ze daar in diverse vormen hebben. Daarna deelde we een fried rice met met kip (onthoud deze!) en bekeken we de shoppingmall die ze ook in dit kleine dorpje hebben. Aan het eind van de middag besloot Peter weer even te gaan liggen en ik zou m wakker maken voor t avondeten, maar toen ik dat probeerde bleek hij zich niet lekker te voelen en ik at alleen. Die nacht bleek hij iets verkeerds gegeten te hebben en de volgende ochtend voelde mijn buik zich ook niet top. Dat werd dus een dagje niets doen en veel op bed liggen en weinig eten (Peter kreeg gelukkig wel wat fruitshakes weg die zie hier maken met toevoeging van suikerwater en zout, dus dat was prima). Woensdag durfde we wel weer een rondje te lopen, maar we miste nog wat energie doordat we niet echt veel gegeten hadden en Thais voedsel hoefde nog even niet :P Gelukkig heeft Mut Mee heerlijke sandwiches op prima stokbrood :D Dus dat was weer een rustig dagje, met gelukkig meer eten. Gister ging t nog beter en bezochten we n beeldentuin en het waterpark waar je leuk vissen kunt voeren (zie de foto's). 's Avonds lukte t ons zelfs om weer Thais te eten (heerlijke extreem goed met groente gevulde noodle soep). En toen bleek ik kennelijk alweer aangesterkt en meer dan genoeg gegeten te hebben... Ik zakte namelijk door t krukje van t straatstandje waar we aten.... -_-' De eigenaar keek vriendelijk bezorgd en pakte gelijk een nieuwe kruk en vertelde dat de andere ook erg oud was, helaas voegde hij daar ook het woord heavy aan toe, dus misschien moet ik iets gaan minderen met al het lekkere eten hier :P

Vandaag zouden we eigenlijk de friendshipbridge oversteken naar Laos, maar Peter heeft wat last van verkoudheid/ z'n holtes, dus we doen nog een dagje rustig aan. Misschien voor mij ook verstandig, ik stootte namelijk vanochtend mijn teen en kwam er pas achter dat hij redelijk heftig bloedde toen we een bloedvlek op n laken ontdekte.. De sfeer bij Mut Mee in combinatie met de tuin met fijne stoelen aan het water is daar bijzonder geschikt voor. Bovendien hebben ze hier geweldige wifi, dus ik vermaak me met mn nieuwe laptopje en Peter met zn nieuwe smartphone (leuk he, reizen, zo zie je nog eens wat van de wereld :P). Hopelijk komt het volgende bericht vanuit Laos!

Hierbij de link naar de foto's: https://plus.google.com/photos/118400092123773672870/albums/5974909958379218097?authkey=CNnSzezpjJjOkQE

liefs,
Dorine & Peter