Chiang mai!
Blijf op de hoogte en volg Dorine
24 Januari 2014 | Thailand, Chiang Mai
lieve allemaal,
Na Lopburi zijn we snel vertrokken en hebben we wat tijd doorgebracht in Sukhothai. Een fijn rustig dorpje met het lieve guest house TR, waar de mensen aardig waren en de kamer vrolijk gekleurd en prettig. We hebben er een dagje heerlijk niets gedaan (Peter is daar beter in, ik ben nog een rondje gaan lopen waarbij ik bij een tempel de monnik van de foto's ontmoette en vanalles over de tempel leerde). De laatste dag daar keken we rond in het beroemde historical park, wat wel mooi was, maar na Lopburi en Ayutthaya hadden we t na dit park wel gezien met tempel-ruines (hopelijk krijgen we die zin weer terug als we nog naar Ankor wat gaan). Het historical park was wel redelijk toeristisch, veel package-toeristen die van highlight naar highlight rondgereden worden. Daardoor hadden we er dan ook een uitzonderlijk duur toilet bezoek, wel 5 baht ipv de gebruikelijk 0 of hooguit 3!
Na dit bezoek vertrokken we diezelfde middag nog voor een 3 uur durende busreis naar Lampang, waar we rond 18 uur aankwamen. Het dorpje was rustig en het guest house dat we via de lonely planet uitgekozen hadden bleek niet meer te bestaan. Gelukkig zaten er nog genoeg andere in die straat en kwamen we terrecht bij Chita een guest house/koffie-zaakje (met eindelijk goede, niet-instant-koffie). Het was eem erg schattige plek met roze kamers en handdoeken die mooi gevouwen op het bed lagen. Ook de familie was lief. Toen er een pen gezocht werd zodat we onze namen en paspoort nummers op konden schrijven bleek de jongste dochter er met een aan t tekenen te zijn. Ze keek zwaar beledigd, maar toch ook een beetje bang naar de blonde. bedreadde jongen die met hAAr pen aan t schrijven was. Een andere pen kon geen vervanging bieden en ze was pas tevreden toen ze hem terug had.
De volgende ochtend aten we ontbijt bij het riverside guest house dat vol zat met mensen (vooral fransen). Daarna van de koffie genoten bij Chita en met een Sonthaew (soort grote tuktuk) naar het treinstation om vervolgens 3 uur lang te genieten van het prachtige landschap/de prachtig jungle waar we doorheen reden onderweg naar Chiang mai.
Nu zijn we dus in Chiang mai, waar ik in 2009 al eens een maand "woonde" toen ik er vrijwillig engels gaf. Nu is het hoogseizoen en alle rustige plekjes die ik kende stromen over van de 'farang' (westerse toeristen). Ook zijn er veel meer hostels, travel agents en westerse restaurantjes (zelf 1 met Dutch snacks: kroket, bamischijf, frikandel, gouda kaas..). Het is duidelijk dat Thailand steeds populairder wordt. Op zich handig, want het engels wordt beter en dat maakt het reizen makkelijker, maar toch ook jammer dat het zijn charme verliest; de Thai die tussen de toeristen werken lachen duidelijk minder dan die in de kleinere dorpjes.
De eerste nacht sliepen we in het leuke Diva, met prima schone en vrolijke kamer. Helaas waren ze vol geboekt, net als heeel veeel andere hostels... Dus na een lange zoektocht eindigden we bij JJ guest house. Het is oke, het is schoon, maar erg kaal en de mensen zijn niet bijzonder gezellig of vriendelijk. De 2 poedels die er rondlopen zien er ook wat slonzig uit, maar het is niet anders in het hoogseizoen (dat tot ca eind januari duurt).
Woensdagavond liepen we naar de dichtbij zijnde gezellige straat-standjes om te eten en kwamen we langs een gallerietje waar Peter wilde kijken. Het bleek er leuk en ze zouden die avond er muziek gaan maken. Bovendien zou er zelfs een maaltijd zijn waar je slechts in donatie voor hoefde te betalen. We besloten echter dat we nu trek hadden en kwamen na het eten bij de standjes terug. Peter heeft er gezellig akoestische gitaar mee gespeeld en ik zat te genieten van de massala chai en gember thee. Dit deed me nogal goed aangezien ik verkouden ben geworden... Terwijl het hier 25-30 graden is... Hopelijk krijgt Peter het niet ook.
Verder doen we rustig aan hier in Chiang Mai. We lopen veel door het oude centrum, bekijken wat tempels en eten ijsjes bij Black Canyon (koffie-keten) en Swensens (ijs keten). Vandaag zijn we wel de berg Doi Suthep op geweest naar de tempel die zich daar bevindt (zie ook de foto's). Dit was een lange kronkelrit omhoog in een volle Songthaew. Ik leek ook boven meer last te hebben van mn verkoudheid en toen we eindelijk (na redelijk wat file) weer terug in de stad waren, waren Peter en ik behoorlijk gaar en zijn we even gaan liggen in onze kamer voordat we energie hadden om te gaan eten en dit te typen ;)
Om onszelf verder te gaan verwennen gaan we straks op zoek naar n voetmassage (genoeg massage dingen hier). Morgen weer een rustige dag en dan vertrekken we hopelijk zondagavond naar Nong Khai (busrit van 12 uur... onze eerste lange rit hier). Daar heb ik 5 jaar geleden 2 maanden gewoond, dus ik ken t dorpje redelijk. We zullen van daaruit de grens oversteken naar Laos.
Hierbij de link van de laatste foto's: https://plus.google.com/photos/118400092123773672870/albums/5972456346940039921?authkey=CKC4zfPEpaq7Eg
liefs,
Dorine & Peter
Na Lopburi zijn we snel vertrokken en hebben we wat tijd doorgebracht in Sukhothai. Een fijn rustig dorpje met het lieve guest house TR, waar de mensen aardig waren en de kamer vrolijk gekleurd en prettig. We hebben er een dagje heerlijk niets gedaan (Peter is daar beter in, ik ben nog een rondje gaan lopen waarbij ik bij een tempel de monnik van de foto's ontmoette en vanalles over de tempel leerde). De laatste dag daar keken we rond in het beroemde historical park, wat wel mooi was, maar na Lopburi en Ayutthaya hadden we t na dit park wel gezien met tempel-ruines (hopelijk krijgen we die zin weer terug als we nog naar Ankor wat gaan). Het historical park was wel redelijk toeristisch, veel package-toeristen die van highlight naar highlight rondgereden worden. Daardoor hadden we er dan ook een uitzonderlijk duur toilet bezoek, wel 5 baht ipv de gebruikelijk 0 of hooguit 3!
Na dit bezoek vertrokken we diezelfde middag nog voor een 3 uur durende busreis naar Lampang, waar we rond 18 uur aankwamen. Het dorpje was rustig en het guest house dat we via de lonely planet uitgekozen hadden bleek niet meer te bestaan. Gelukkig zaten er nog genoeg andere in die straat en kwamen we terrecht bij Chita een guest house/koffie-zaakje (met eindelijk goede, niet-instant-koffie). Het was eem erg schattige plek met roze kamers en handdoeken die mooi gevouwen op het bed lagen. Ook de familie was lief. Toen er een pen gezocht werd zodat we onze namen en paspoort nummers op konden schrijven bleek de jongste dochter er met een aan t tekenen te zijn. Ze keek zwaar beledigd, maar toch ook een beetje bang naar de blonde. bedreadde jongen die met hAAr pen aan t schrijven was. Een andere pen kon geen vervanging bieden en ze was pas tevreden toen ze hem terug had.
De volgende ochtend aten we ontbijt bij het riverside guest house dat vol zat met mensen (vooral fransen). Daarna van de koffie genoten bij Chita en met een Sonthaew (soort grote tuktuk) naar het treinstation om vervolgens 3 uur lang te genieten van het prachtige landschap/de prachtig jungle waar we doorheen reden onderweg naar Chiang mai.
Nu zijn we dus in Chiang mai, waar ik in 2009 al eens een maand "woonde" toen ik er vrijwillig engels gaf. Nu is het hoogseizoen en alle rustige plekjes die ik kende stromen over van de 'farang' (westerse toeristen). Ook zijn er veel meer hostels, travel agents en westerse restaurantjes (zelf 1 met Dutch snacks: kroket, bamischijf, frikandel, gouda kaas..). Het is duidelijk dat Thailand steeds populairder wordt. Op zich handig, want het engels wordt beter en dat maakt het reizen makkelijker, maar toch ook jammer dat het zijn charme verliest; de Thai die tussen de toeristen werken lachen duidelijk minder dan die in de kleinere dorpjes.
De eerste nacht sliepen we in het leuke Diva, met prima schone en vrolijke kamer. Helaas waren ze vol geboekt, net als heeel veeel andere hostels... Dus na een lange zoektocht eindigden we bij JJ guest house. Het is oke, het is schoon, maar erg kaal en de mensen zijn niet bijzonder gezellig of vriendelijk. De 2 poedels die er rondlopen zien er ook wat slonzig uit, maar het is niet anders in het hoogseizoen (dat tot ca eind januari duurt).
Woensdagavond liepen we naar de dichtbij zijnde gezellige straat-standjes om te eten en kwamen we langs een gallerietje waar Peter wilde kijken. Het bleek er leuk en ze zouden die avond er muziek gaan maken. Bovendien zou er zelfs een maaltijd zijn waar je slechts in donatie voor hoefde te betalen. We besloten echter dat we nu trek hadden en kwamen na het eten bij de standjes terug. Peter heeft er gezellig akoestische gitaar mee gespeeld en ik zat te genieten van de massala chai en gember thee. Dit deed me nogal goed aangezien ik verkouden ben geworden... Terwijl het hier 25-30 graden is... Hopelijk krijgt Peter het niet ook.
Verder doen we rustig aan hier in Chiang Mai. We lopen veel door het oude centrum, bekijken wat tempels en eten ijsjes bij Black Canyon (koffie-keten) en Swensens (ijs keten). Vandaag zijn we wel de berg Doi Suthep op geweest naar de tempel die zich daar bevindt (zie ook de foto's). Dit was een lange kronkelrit omhoog in een volle Songthaew. Ik leek ook boven meer last te hebben van mn verkoudheid en toen we eindelijk (na redelijk wat file) weer terug in de stad waren, waren Peter en ik behoorlijk gaar en zijn we even gaan liggen in onze kamer voordat we energie hadden om te gaan eten en dit te typen ;)
Om onszelf verder te gaan verwennen gaan we straks op zoek naar n voetmassage (genoeg massage dingen hier). Morgen weer een rustige dag en dan vertrekken we hopelijk zondagavond naar Nong Khai (busrit van 12 uur... onze eerste lange rit hier). Daar heb ik 5 jaar geleden 2 maanden gewoond, dus ik ken t dorpje redelijk. We zullen van daaruit de grens oversteken naar Laos.
Hierbij de link van de laatste foto's: https://plus.google.com/photos/118400092123773672870/albums/5972456346940039921?authkey=CKC4zfPEpaq7Eg
liefs,
Dorine & Peter
-
24 Januari 2014 - 20:45
Marcel:
Me jaloers.
Klinkt veel te goed allemaal.
Nu terugkomen!!! :) -
27 Januari 2014 - 09:35
Jan Van Driel:
Lieve Dorine en Peter
Met interesse je veerslagen gelezen , leuk om oude zaken , weer wat op te halen en niieuwe dingen te beleven/. Met Oma gaaqt het slecht , ze is onverstaanbaar, wil niet drinken en eten ik hoop dat ze iets aan kunnen doen. In groningen is er wat sneeuw geweest maar hier (amsterdam) isalles nog schoon. Veel plezier en we jopen je hier weer te zien.
opa Jan en oma Tini
